علی کریمی برای همیشه با فوتبال وداع کرد+ نامه خداحافظی

علی کریمی ملی پوش سابق فوتبال ایران و بازیکن تیم های پرسپولیس، بایرن مونیخ، شالکه، استیل آذین و تراکتورسازی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

 علی کریمی پس از سال ها حضور در سطح اول فوتبال کشور و تلاش برای موفقیت در لباس تیم ملی و تیم های باشگاهی متعدد بالاخره از دنیای فوتبال باشگاهی و ملی خداحافظی کرد. تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.

این بازیکن از راه آهن و یکی دو تیم دیگر پیشنهاد داشت اما ترجیح داد از فوتبال خداحافظی کرد. او پیش تر در باشگاه هایی نظیر پرسپولیس، بایرن مونیخ، شالکه، استیل آذین و چند تیم عربی بازی کرده بود.

خیلی ها او را بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران می دانند.

جام جم ورزشی دیروز در خبری از احتمال خداحافظی کریمی با دنیا فوتبال پرده برداشته بود.

او در نامه خداحافظی اش آورده است:

به نام خالق هستی

میخی بر دیوار کوبیدم و کفش‌ها را آویختم!

خداحافظی همیشه تلخ و ناگوار است. جدایی از عشقی که تار و پود وجودت را در تصرف دارد، کار آسانی نیست.!

یکبار صرفا تحت تأثیر خداحافظی غریبانه مهدوی‌کیا، تصمیمی احساسی گرفتم و فضای اندوهبار آن همه بی‌اعتنایی، مرا از فوتبال بیزار کرد و خود را در پایان دیدم.

هر چند همین تصمیم احساسی و عجولانه باعث شد تا بعضی ها همه چیز را تمام شده بدانند و مرا با دست خود به مسلخ ببرند...!

با توجه به شرایطی که در آن قرار دارم، راهی جز ترک صحنه برایم نمانده. این تصمیم را در حالیکه تمام وجودم را شک، تردید و اندوهی ناشناخته فراگرفته، با مردم خوب و مهربان وطنم به اشتراک می گذارم... تصمیمی قطعی و برگشت ناپذیر.

از این پس هواداری متعصب برای تیم محبوبم پرسپولیس و تیم ملی کشورم خواهم بود. دوست دارم و این را وظیفه خود میدانم؛ از تمامی سروران و مهرآفرینانی که مرا از یک فوتبال خیابانی به میادین جهانی همراهی و مساعدت نموده اند، تشکر کنم و البته تقاضا دارم تا اشتباهات و خطاهای این حقیر که در مقاطعی موجب آزردگی خاطر، نگرانی و رنجش احساسات پاکشان شده، بخشیده و مورد عفو خود قرار دهند.

من علی کریمی هر چه دارم بعد از خدا، از فوتبال و محبت این مردم است، که البته هرگز خود را شایسته این همه محبت و لطف نمی دانم، چرا که در حقیقت قهرمانان واقعی این مرز و بوم آنانی هستند که به خاطر آسایش من و امثال من از آسایش جان خود گذشتند تا این آرامش و آسایش نصیب ما شود. از همین رو با درود و سپاس به شهدا و جانبازان راه وطن و آزادی، این عزیزان را شایسته و لایق بالاترین ستایش ها میدانم.

اما از این که نتوانستم با پیراهن تیم محبوبم پرسپولیس، فوتبال را ترک کنم اصلا ناراحت نیستم زیرا این اتفاق عجیبی نیست!

هرگز تن به بازی خداحافظی که متأسفانه در فوتبال ما نوعی حرکت تشریفاتی، تبلیغاتی و بعضا ریاکارانه است، نخواهم داد. بسیاری از بزرگان فوتبال ما بی سر و صدا خاموش شدند و به گورستان فراموشی رهسپار گردیدند...!

در خاتمه قلبا اعلام میدارم که با خداحافظی از فوتبال، تمامی حوادث و حاشیه هایش را هم در همان زمین خاک کرده و آنچه در این مسیر برایم پیش آمده را تنها چالش ها، رقابت ها و احساسات مقطعی میدانم.

و بالاخره کلام آخر، باز با هواداران که همواره برایم اهمیت بالایی داشته و خواهند داشت:

"شما همیشه در قلب من خواهید بود. از احترامی که طی این سالها نسبت به من داشته اید لذت بردم و سپاسگذارم."